ΝΟΣΟΣ MENETRIER
Η νόσος Menetrier, μια μορφή υπερτροφικής γαστρίτιδας, προκαλείται από τεράστια υπερτροφία των γαστρικών πτυχώσεων, υψηλή, φυσιολογική ή χαμηλή έκκριση οξέος, καθώς και εκτεταμένη απώλεια πρωτεϊνών από τον παχυσμένο βλεννογόνο στο έντερο, που έχει ως αποτέλεσμα υποπρωτεϊναιμία.
Σημεία και Συμπτώματα
Οι κλινικές εκδηλώσεις περιλαμβάνουν οίδημα, διάρροια, ανορεξία, απώλεια βάρους και δερματικό εξάνθημα. Πρόβλημα επίσης μπορεί να αποτελεί η χρόνια απώλεια αίματος. Η δυσπεψία μπορεί να ανταποκρίνεται στα αντιόξινα, αλλά αυτή η θεραπεία δεν βελτιώνει την παθολογία του στομάχου ή τη δευτεροπαθή υποπρωτεϊναιμία. Οι υπερτροφικές πτυχές αναδεικνύουν παθολογικό έλλειμμα πλήρωσης κατά την απεικόνιση του ανωτέρου πεπτικού και να εκληφθούν λανθασμένα ως καρκίνος.
Θεραπευτικές Μέθοδοι
Η απώλεια πρωτεϊνών από το γαστρικό βλεννογόνο μπορεί να ανταποκριθεί στην ατροπίνη (καθώς και άλλα αντιχολινεργικά φάρμακα), το βρωμιούχο εξαμεθώνιο, την εκρίζωση του H.pylori, τους H2 αναστολείς ή την ομεπραζόλη. Η συντηρητική αντιμετώπιση είναι καλύτερη για τους περισσότερους ασθενείς, αν και μπορεί να παραμείνουν η υποπρωτεϊναιμία και οι παθολογικές αλλοιώσεις του στομάχου. Μερικές περιπτώσεις σταδιακά μεταπίπτουν σε ατροφική γαστρίτιδα. Στα παιδιά η νόσος είναι χαρακτηριστικά αυτό-περιoριζόμενη και καλοήθης. Υπάρχει αυξημένος κίνδυνος αδενοκαρκινώματος του στομάχου στους ενήλικες με νόσο Menetrier.
