ΛΕΙΟΜΥΩΜΑ ΣΤΟΜΑΧΟΥ & ΣΤΡΩΜΑΤΙΚΟΙ ΟΓΚΟΙ ΠΕΠΤΙΚΟΥ (GIST)
Τα λειομυώματα είναι συχνές υποβλεννογόνιες διογκώσεις που συνήθως είναι ασυμπτωματικές, αλλά μπορεί να προκαλέσουν αιμορραγία από το έντερο. Οι στρωματικοί όγκοι (GIST) είναι μεσεγχυματογενείς όγκοι και αντιπροσωπεύουν το 0,2 % όλων των νεοπλασμάτων και το 80% των σαρκωμάτων του γαστρεντερικού συστήματος. Εμφανίζονται συνήθως, κατά τη διάρκεια της 5ης, 6ης και 7ης δεκαετίας της ζωής μας, σπάνια πριν από τα 40 χρόνια. Οι GIST είναι συνήθως ασυμπτωματικοί όγκοι που ανευρίσκονται τυχαία κατά τον ενδοσκοπικό ή λαπαροσκοπικό έλεγχο, και αναπτύσσονται σε όλο το μήκος του γαστρεντερικού σωλήνα.
Οι στρωματικοί όγκοι πεπτικού μπορούν να εξελιχθούν σε όγκους με μεγάλο μέγεθος και συχνότερα εκδηλώνονται με αιμορραγία. Απεικονιστικά, ο όγκος συνήθως παρουσιάζει μια κεντρική εξέλκωση που προκαλείται από νέκρωση λόγω υπεραγγείωσης. Στις περισσότερες περιπτώσεις ο όγκος προέρχεται από τον εγγύς στόμαχο. Μπορεί να επεκταθεί στον γαστρικό αυλό, να παραμείνει καθ’όλοκληρίαν στην ορογονική επιφάνεια ή ακόμα και να αιωρείται από μίσχο μέσα στην περιτοναϊκή κοιλότητα. Η διασπορά γίνεται μέσω άμεσης διήθησης ή μέσω αιματογενών μεταστάσεων.
Διάγνωση
Η αξονική τομογραφία (CT) δίνει χρήσιμη πληροφόρηση για το βαθμό της εξωγαστρικής επέκτασης.
Θεραπεία
Τα λειομυώματα πρέπει να αφαιρούνται με εκπυρήνιση ή με σφηνοειδή εκτομή. Το ποσοστό της 5-έτους επιβίωσης μετά από ριζική εκτομή λειομυώματος είναι 20%. Αν είναι τεχνικά δυνατό, η πλήρης εκτομή των μεταστάσεων (πχ, περιτοναϊκές, ηπατικές) μαζί με τον πρωτοπαθή όγκο μπορεί να βελτιώσει την επιβίωση. Τα αποτελέσματα επηρεάζονται από το μέγεθος του όγκου, το DNA, το απλοειδικό πρότυπο και το βαθμό διαφοροποίησης του όγκου. Οι βλάβες που έχουν πάνω από 10 μιτώσεις ανά οπτικό πεδίο σπάνια θεραπεύονται. Η μεθυλική ιματινίμπη είναι ένα αποτελεσματικό συστηματικό φάρμακο που χρησιμοποιείται για εκτεταμένη νόσο καθώς και ως επικουρική συμπληρωματική θεραπεία μετά από πλήρη εκτομή.
